Hè què chi ci manca (Puesia)
Hè què chi ci manca Hè què chi ci manca un’ ochju à u mare Ver di l’orizonte e so rive care L’anima leggera chjassi senza fine Longu a custera fin’à e marine Hè què chi ci manca un’aria più pura Sopr’à e cunfine in lu chjar’oscuru Piane verdicente di sole bagnate A cuscenza sveglia tuttu hè cambiatu Hè què chi ci manca un antru vangelu E pagine nove da scrive fratellu! Gemme preziose e pezzu di stella Eternu ideale e questua mea Hè què chi ci manca Hè què chi ci manca un’ora di più Gode u tramontu , un lascialu più Stinzà la a vita à malincunia Quella d’un gabbianu , chi volta à u nidu Hè què chi mi manca sognu fattu veru L’estru chjucarinu l’amicizia vera À u vesperinu scopre a billezza Di u ventulellu sente a carezza Stéphane Casalta Ghjenna...